چطور عملیات احیای قلبی را در نوزادان، بچه ها و بزرگسالان انجام دهیم؟ - مجله بیزبینگ

خبرنگاران- علی ملائکه: عملیات احیای قلبی-ریوی یا CPR که یک عمل اضطراری نجات بخش است که باعث می گردد جریان خون در هنگام توقف ضربان قلب ادامه یابد و به این ترتیب می تواند احتمال زنده ماندن بیمار را بالا ببرد.

چطور بفهمیم کسی احتیاج به انجام CPR دارد؟

شخصی که احتیاج به انجام CPR دارد، ایست قلبی نموده است. این فرد به ناگهان از حال می رود، به تحریکات پاسخ نمی دهد، نفس نمی کشد و ضربان نبض ندارد.

اگر کسی را دید که به ناگهان از حال رفته است، باید به سراغ او بروید و از او بپرسید که آیا حالش خوب است یا نه، اگر او پاسخی نداد ، در این صورت باید احتمال دهید که او ایست قلبی یا تنفسی نموده است.

اگر فرد از حال رفته پاسخی نداد، باید فورا به شماره تلفن سرویس اورژانس زنگ بزنید. در صورتی که کسی همراه شما هست، از او بخواهید که تماس گرفتن با اورژانس را انجام دهد و شما به ارزیابی شرایط بیمار بپردازید. اول، اطمینان حاصل کنید که فرد در محیط ایمنی قرار گرفته است. بعد، ضربان نبض او را ترجیحا در گردن، در کنار گلو یا به اصطلاح سیب آدم وارسی کنید. اگر نبضی احساس نکردید، CPR را آغاز کنید.

گرچه شخص که احتیاج به انجام CPR دارد، به طور معمول روی زمین افتاده است، اگر این شخص در شرایط نشسته است، باید پیش از ارزیابی او را روی زمین بخوابانید.

اگر نمی دانید که دلیل از هوش رفتن شخص چیست و جراحت آشکاری در منطقه سر و گردن وجود دارد، از تکان دادن شدید او خودداری کنید، زیرا ممکن است بیمار دچار آسیب نخاعی شده باشد.

اگر شخص هنوز نبض دارد، ممکن است احتیاج به CPR نداشته باشد، برای مثال، افرادی که مقدار قند خونشان خیلی پایین می آید، نیز ممکن است غش نمایند.

چطور در نوزادان CPR انجام دهیم؟

کارشناسان توصیه می نمایند در نوزادانی که ایست قلبی نموده اند، عملیات احیای قلبی همراه تنفس دهان به دهان انجام گردد. البته ابتدا باید به سرویس اورژانس زنگ بزنید یا اگر فرد دیگری حضور دارد، از او بخواهید این کار را انجام دهد. بعد، با دقت به درون دهان نوزاد نگاه کنید و هر جسم خارجی یا عامل انسداد دیگری را رفع کنید.

برای انجام تنفس دهان به دهان نوزاد را روی یک سطح صاف قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که نوزاد در شرایط خنثی قرار گرفته است و چانه او را بالا بیاورید.

یک نفس عمیق بکشید و بعد دهان و بینی نوزاد را با دهان خود بپوشانید و اطمینان حاصل کنید که درزی باقی نمانده است. سپس هوا را به طور مداوم به درون دهان یا بینی نوزاد فوت کنید تا قفسه سینه او به وضوح بالا بیاید. بعد پایین آمدن قفسه سینه را ببینید و بعد دوباره همین کار را تکرار کنید.

بعد ا ز دادن تنفس، دو انگشت تان را روی جناغ سینه نوزاد درست در زیر نوک پستان ها، بگذارید و بر روی قفسه سینه فشار بیاورید. این فشردن قفسه سینه یا ماساژ قلبی را با سرعت دو بار در ثانیه یا 100 تا 120 بار دقیقه انجام دهید. در هر بار فشردن قفسه سینه نوزاد باید به مقدار حدود یک سوم ارتفاع یا عمق أن (حدود 4 سانتی متر در نوزاد) فرو برود.

پس از 30 بار فشردن قفسه سینه، دو تنفس دهان به دهان دیگر انجام دهید و به دادن تنفس دهان به دهان و فشردن قفسه سینه به نسبت 2 تنفس به ازای هر 30 فشردن ادامه دهید.

احیای قلبی-ریوی نوزاد را تا زمان رسیدن آمبولانس یا تا زمانی که تپش قلب یا تنفس او بازگردد، ادامه دهید.

چطور CPR را در بچه ها انجام دهیم؟

برای انجام دادن CPR روی بچه ها، در کنار کودک که به پشتش روی زمین دراز کشدیده است، زانو بزنید. در حالیکه دست هایتان در شرایط مستقیم قرار گرفته است و انگشتانتان را به هم قفل نموده اید، با استفاده از کف دست تان با سرعت و شدت به مرکز قفسه سینه فشار بیاورید. در هر ثانیه دو بار فشار بیاورید و فشار دادن شما باید قفسه سینه را تا حدود یک سوم ارتفاع یا عمق آن (حدود 5 سانتی متر) پایین بیاورد.

فشردن قفسه سینه را باید با سرعت دو بار در ثانیه یا 100 تا 120 بار در دقیقه انجام دهید. در این مورد هم پس از هر 30 بار فشردن قفسه سینه باید دو بار تنفس دهان به دهان انجام دهید. اما فشار آوردن بر قفسه سینه دربچه ها تا 8 سال با استفاده از کف یک دست و در بچه ها بالاتر از 8 سال با استفاده از دو دست باید انجام گردد.

چگونه CPR را در نوجوانان و بزرگسالان انجام دهیم؟

پیش از آغاز CPR اطمینان حاصل کنید که شخص به طور صاف روی پشتش دراز کشیده باشد. در کنار او زانو بزنید و پاشنه دست هایتان را روی هم بگذارید و بعد آن را روی استخوان جناغ در مرکز قفسه سینه قرار دهید.

هنگام فشار دادن قفسه سینه در حالیکه شانه هایتان به طور مستقیم بالای دست هایتان قرار گرفته است، نه فقط از بازوهایتان بلکه از وزن بدنتان هم بهره ببرید. در هر بار فشار آوردن قفسه سینه باید قفسه سینه حدود 5 تا 6 سانتی متر فرو برود و در فاصله میان فشردن ها قفسه سینه باید به شرایط عادی بازگردد.

فشار آوردن بر قفسه سینه در این مورد هم باید با سرعت 100 تا 120 بار در دقیقه انجام گردد و باید به انجام آن ادامه داد تا هنگامی شخصی دیگر پیدا گردد که جای شما را بگیرد یا شخص بتواند به تنهایی و به خودی خود تنفس کند.

در بعضی از موارد انجام CPR یا احیای قلبی ممکن است دنده های شخص بشکند. گرچه این عارضه ای ناخوشایند است، اما در مقابل شما جان شخص را نجات داده اید. این شکستگی دنده ها در نتیجه فشردن قفسه سینه در احیای قلبی با احتمال بیشتری ممکن است در سالمندان رخ دهد. اگر شخص لاغر یا نحیف باشد، بهتر است فشردن قفسه سینه را فقط تا عمق 5 سانتی متری ادامه دهید.

انجام دادن این فشردن های سریع قفسه سینه یا ماساژ قلبی می تواند فرساینده باشد. بنابراین کسی حضور دارد که می تواند به شما یاری کند، هر یکی دو دقیقه جایتان را با یکدیگر عوض کنید تا هر یک از شما بتواند استراحت کافی بکند و در نوبت خودش کارش را بهتر انجام دهد.

CPR چطور عمل می نماید؟

قلب در هنگام ایست قلبی از تلمبه کردن خون باز می ایستد و تنفس فرد هم متوقف می گردد.اما درون ریه ها اکسیژن ذخیره به قدر کافی وجود دارد که فرد تا چند دقیقه پس از قطع تنفس دوام آورد.

مسئله مهم برقراری جریان خون است و CPR با تقلید کردن انقباض طبیعی قلب تاثیر خود را ایجاد می نماید. شما در هنگام انجام عملیات احیا با فشردن قفسه سینه از بیرون روی قلب که درون آن قرار گرفته است، فشار می آورید و باعث می شوید خون از قلب خارج گردد و به بقیه بدن از جمله مغز برسد.

هنگامی که فشار آوردن را قطع می کنید، قفسه سینه به بالا می آید و قلب هم دوباره باز یا متسع می گردد و در نتیجه خون برگشتی دوباره درون آن را پر می نماید تا با فشردن بعدی شما راهی اعضای بدن گردد.

هنگامی که فشردن قلب را با سرعت 100 تا 120 بار در دقیقه انجام می دهید، خون به طور مداوم به جریان می افتد و به مغز و سایر اندام ها می رسد و به این ترتیب تا هنگام رسیدن یاری پزشکی گردش خون در بدن حفظ می گردد.

البته پس از چند دقیقه انجام عملیات احیا ذخیره اکسیژن در ریه ها تمام می گردد و شخص احتیاج به اکسیژن خواهد داشت. انجام CPR با فشردن صرف قفسه سینه (بدون تنفس دهان به دهان) بهتر از هیچ کار نکردن و بهتر از انجام نادرست CPR کامل با تنفس دهان به دهان است. بنابراین حتما باید پیش از آغاز عملیات احیا سرویس اورژانس را به محل فرا خوانده باشید.