تور ایتالیا: انتشار چاپ دهم اثری از ویلیام شکسپیر، تاجرِ ونیزی، کمدی با چاشنی تراژدی - مجله بیزبینگ

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

شکسپیر در این اثر خود چهار داستان، متشکل از دو داستان اصلی و دو داستان فرعی را روایت می نماید و یکی از دو داستان اصلی مربوط به تاجری وهمی است. وی برای تهیه مقدمات مراسم عروسی دوست خود مبلغی را از فردی یهودی قرض می نماید و در مقابل به این فرد متعهد می گردد که در صورت ناتوانی در پرداخت قرض در موعد مقرر، مقداری از گوشت بدن خود را از هر قسمتی که طلبکار مایل باشد، به اسم جریمه به او بدهد. بر حسب اتفاق، قرضِ تاجر وهمی به موقع ادا نمی گردد و کار به دادگاه می کشد. داستان اصلیِ دیگر مربوط به سه صندوقچه طلا، نقره و سرب است. صاحب این صندوقچه آن را برای دختر خود به ارث گذاشته و برپایه وصیت، دختر مجاز است با کسی ازدواج کند که جعبه مناسب را برگزیند؛ همه خواستگاران دختر به غیر از یک نفر در انتخاب جعبه دچار اشتباه می شوند. اما نکته جالب درباره نقطه پیوند این دو داستان است. خواستگار کامیابِ داستان دوم که بسانیو نام دارد، در واقع همان دوست تاجرِ وهمی در داستان اول است و دختر هم که نامش پورشیا است، درصدد ازدواج با بسانیو است و از این روی دو داستان پیوند محکمی با یکدیگر دارند.

دو داستان فرعی دیگر هم در این نمایشنامه وجود دارد؛ نخستینِ آن روایتِ فرار دختری یهودی از خانه پدر به همراه مقداری پول و جواهرِ متعلق به پدر و بعلاوه ازدواج این دختر با جوانی مسیحی است. داستان دوم درباره وکیلی است که اصرار دارد انگشتری نامزدی موکل خود را به اسم پاداش دریافت کند. این موضوع در ادامه منجر به صحنه های خنده آورِ اختلاف و مشاجره ظاهری بین دو عروس و داماد می گردد.

علاوه بر پیوند میان داستان های این اثر، موارد دیگری هم وجود دارد؛ یکی از این نکات درخورِ توجه منابع داستان های تاجر وهمی است. به نقل از مقدمه این کتاب، داستان اصلی آن مقدار قدیمی است که نظیر آن را حتی می توان در داستان های مذهبی کهن ایرانی و هندی یافت و در اروپا هم همین داستان با تغییراتی چند در اواخر قرن 13 و در کتابی با نام Cursor Mundi و کتاب دیگری به نام I1 Pecorone نوشته Ser Giovani در اواخر قرن 14 آمده است. به نظر می رسد که منبع دوم بیش از همه الهام بخش شکسپیر بوده است. داستان صندوقچه هم از ترجمه کتاب Gesta Romanorum اقتباس شده است.

اگرچه شکسپیر مواد اصلی داستان خود را از دیگران الهام گرفته است، اما برپایه منابع این داستان ها باید گفت که تمام آن ها خیالی بوده اند. هنر شکسپیر در مرحله چینش داستان ها ظاهر شده است و به نحوی این داستان ها را از لحاظ ترتیب و ارتباط حوادث، ترسیم شخصیت ها و تأکید بر جنبه های مختلف تغییر داده و روی صحنه آورده است که روایت ها طبیعی و حقیقی به نظر می رسند. بعلاوه باید این نکته را هم افزود که ترکیب دو داستان اصلی و دو داستان فرعی کاری نبوده است که از عهده هر نویسنده ای بربیاید؛ به عبارتی دیگر جریان وقایع از لحاظ وحدت زمان و مکان با یکدیگر سازگار نبوده و فقط قلم شکسپیر می توانسته آن را به راستا مطلوب خود بیاورد.

اگرچه این نمایشنامه در بعضی از موارد به تراژدی و درام نزدیک می گردد، از لحاظ نوع وقایع و وجود شخصیت هایش و بعلاوه نحوه انتها بندی اش جزء کمدی های شکسپیر به شمار میرود. لازم به ذکر است که این اثر نخستین بار در سال 1350 از سوی انتشارات فرانکلین و با ترجمه علاء الدین پازارگادی در ایران منتشر شد و تا به امروز چندین بار تجدید چاپ شده است.

چاپ دهم تاجر وهمی نوشته ویلیام شکسپیر با ترجمه علاءالدین پازارگادی در 188 صفحه و به قیمت 28 هزار تومان از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر و در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.