آنالیز فیلم اسلینگشات (Slingshot): کیسی افلک (Casey Affleck) و لارنس فیشبرن (Laurence Fishburne) در یک تریلر علمی تخیلی کوچک اما پیچیده
به گزارش مجله بیزبینگ، فیلم اسلینگشات به کارگردانی میکائل هوفستروم (Mikael Håfström)، یک تریلر روان شناختی علمی تخیلی است که با بازی کیسی افلک و لارنس فیشبرن به نمایش درآمده . این فیلم با مقیاسی کوچکتر نسبت به آثار بزرگ تر ژانر علمی تخیلی، مانند میان ستاره ای (Interstellar) به کارگردانی کریستوفر نولان (Christopher Nolan)، کوشش می نماید تا داستانی مجذوب کننده و فکری ارائه دهد. هرچند در مقایسه با فیلم های مشابه، این اثر ممکن است به نظر برسد که از بعضی از عناصر شناخته شده این ژانر الهام گرفته باشد، اما همچنان توانسته با ساختاری هوشمندانه و بازی های قدرتمند، تجربه ای تماشایی و ماندگار خلق کند.
داستانی آشفته در سفر به تایتان (Titan)
در این فیلم، سه فضانورد نخبه در یک مأموریت بلندمدت به سمت قمر تایتان در سیاره زحل (Saturn) سفر می نمایند. هدف این مأموریت جمع آوری منابع طبیعی برای یاری به زمین است که دچار کمبود منابع شده است. عنوان فیلم به مانوری به نام یاری گرانشی (Gravity Assist) اشاره دارد، که در آن فضانوردان از میدان جاذبه سیاره ای استفاده می نمایند تا بدون کاهش منابع خود، مسیر سفینه را تغییر دهند. اما در طول این سفر فضایی، یکی از فضانوردان به نام جان (John) با بازی کیسی افلک به تدریج توانایی اش در تشخیص واقعیت از توهم را از دست می دهد. روایت فیلم با استفاده از ساختاری هنرمندانه و غیرخطی به تدریج آشکار می گردد و ما شاهد کوشش های جان برای حفظ سلامت روانی خود در شرایطی هستیم که به طور مداوم پیچیده تر و نگران نماینده تر می گردد.
تنش های روان شناختی در فضا
فیلم اسلینگشات از جنبه های مختلفی به داستان سرایی روان شناختی پرداخته است. استفاده از داروهای بی هوشی برای تسهیل سفرهای طولانی در فضا و بازگشت های مکرر شخصیت ها به هوشیاری در فضایی که به تدریج ناامن می گردد، به ایجاد فضایی ترسناک و ناپایدار یاری نموده است. کاپیتان فرَنکز (Franks) با بازی لارنس فیشبرن، که به تدریج رفتاری مشکوک و پرتنش پیدا می نماید، به یکی از عناصر اصلی در تشدید تنش های روانی داستان تبدیل می گردد. او با حمل اسلحه در سفینه و ارائه اطلاعاتی که دیگر فضانوردان به آن ها اعتماد ندارند، جو ناامنی و بی اعتمادی را در سفینه به اوج می رساند. همکار دیگر جان، نَش (Nash) با بازی تومر کاپون (Tomer Capone)، نیز به طور فزاینده ای به مأموریت شک می نماید و با کاپیتان مخالفت می نماید، هرچند کاپیتان فرَنکز همچنان اصرار دارد که همه چیز تحت کنترل است.
خاتمه بندی بحث برانگیز
یلم های بسیاری به آنالیز تأثیرات روانی سفرهای فضایی پرداخته اند، اسلینگشات نیز از این نظر از آثار قبلی الهام گرفته است. فیلم هایی مانند ماه (Moon) با بازی سم راکول (Sam Rockwell) و سولاریس (Solaris) اثر آندری تارکوفسکی (Andrei Tarkovsky) نمونه هایی از این ژانر هستند که فیلم اسلینگشات به نظر می رسد از آن ها تأثیر گرفته باشد. هرچند این فیلم ممکن است به نظر بعضی بینندگان کمتر از سایر آثار برجسته در این ژانر باشد، اما همچنان برای هواداران علمی تخیلی یک تجربه دلپذیر و سرگرم نماینده ارائه می دهد. از بازی های قدرتمند و احساسی کیسی افلک، امیلی بیچم (Emily Beecham) و تومر کاپون گرفته تا حضور پررنگ و تهدیدآمیز لارنس فیشبرن در نقش کاپیتان فرَنکز، همه این عناصر به ایجاد تنش و جذابیت در داستان یاری می نمایند. خاتمه فیلم ممکن است واکنش های متفاوتی را برانگیزد؛ بعضی ممکن است آن را ناامیدنماینده بیابند و بعضی دیگر آن را بهانه ای برای بحث و گفتگو بدانند. اما در نهایت، این فیلم می تواند تجربه ای لذت بخش برای یک شب آدینه و دوستداران ژانر علمی تخیلی باشد.
منبع: یک پزشک